بررسی عددی تاثیر مکان قرارگیری دمنده بر بیشینه دما و گسترش جریان دود در آتش سوزی داخل تونل ها

طراحی یک سیستم تهویه اضطراری کارآمد یکی از راهکارهای اصلی مقابله با پدیده خطرناک آتش سوزی در تونل است. یکی از مهمترین پارامترها در مبحث کنترل دود، سرعت بحرانی تهویه می باشد. در کار حاضر پارامتری به نام دبی حجمی بحرانی معرفی می شود که بیانگر حداقل دبی حجمی می باشد که از برگشت دود به بالادست آتش جلوگیری می کند. در این تحقیق با استفاده از نرم افزار اف دی اس آتش سوزی داخل تونل شبیه سازی شده و بررسی تاثیر مکان قرارگیری دمنده بر بیشینه دما، گسترش جریان دود و دبی حجمی بحرانی در آتش سوزی داخل تونل ها مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد که مکان قرارگیری دمنده تاثیر چشم گیری روی سرعت بحرانی و دبی حجمی بحرانی دارد. دبی حجمی بحرانی با قرارگرفتن سیستم دمنده در نیمه بالایی سطح مقطع نسبت به شرایطی که در کل مقطع تونل جریان یکنواخت ایجاد می کند، در نرخ های مختلف رهایش حرارت، حداقل 11 درصد کمتر است. همچنین به منظور بررسی دقیق تر، با ایجاد شرایط متنوع در سیستم دمنده، اثر ارتفاع منبع آتش نیز بر روی دبی حجمی بحرانی تحقیق شده است. نتایج نشان می دهد که افزایش ارتفاع منبع آتش تاثیر چندانی بر روی دبی حجمی بحرانی و سرعت بحرانی نخواهد داشت. در بررسی فاصله طولی سیستم دمنده از منبع آتش نیز در شرایطی که برگشت جریان دود وجود دارد، نتایج نشان می دهد نزدیک شدن سیستم دمنده به منبع آتش منجر به کاهش طول جریان برگشتی دود و افزایش بیشینه دما خواهد شد.